Spokojnie, to tylko życie – podkast biolożki dr Joanny Podgórskiej i psycholożki Marty Niedźwieckiej dedykowany kluczowym tematom naszej egzystencji opowiedzianym z dwóch, uzupełniających się, perspektyw. Do czego zmusza nas biologia i gdzie jej nie przeskoczymy, gdzie zaś zaczyna się nasza wola i możliwość kształtowania naszego życia i świata wokół nas. Długie, nasączone wiedzą rozkminy z kroplą czarnego humoru Niedźwieckiej i zaraźliwego entuzjazmu Podgórskiej.
Spis lektur do każdego z odcinków znajdziecie na stronach:
https://www.joanpodgorska.com
https://www.niedzwiecka.net
Czy kolor włosów lub płeć będą determinowały nasze postrzeganie bólu? Czym się różni ból od cierpienia? Opowiadamy min. o nielukrowanym świecie, w którym ból i zdolność absorbowania go we właściwy sposób, jest warunkiem przetrwania i rozwoju, o psychologicznych i neurobiologicznych korelatach tego doświadczenia i o sensie, jaki można w nim odnaleźć.
Bibliografia:
Czy dużo radochy zawsze znaczy lepiej? Jakie są ciemne strony przyjemności i czy możliwe jest szczęście bez nieszczęścia? Opowiadamy min. o trzech mechanizmach powiązanych z działaniem układu nagrody, różnicach między zadowoleniem, a satysfakcją, kompulsjach i kulturze zorientowanej na specyficzny rodzaj przyjemności.
Bez stresu nie ruszylibyśmy się z jaskini, ale to on jest odpowiedzialny za większość chorób cywilizacyjnych i kryzysów psychicznych. Opowiadamy min. o tym jaki sposób nasze ciała przezywają stres i jak łączy się to z naszą psychiką, o salutogenetycznym podejściu do tematu i o zebrach, które mają lepiej. Oraz o tym, że świat mógłby naśladować kobiece podejście do stresu.
Odcinek, w którym wyraźnie słychać upodobanie autorek do podróży między strefami widzialnymi i niewidzialnymi. Opowiadamy min. o medytacji, psychodelikach, stanie przepływu, DMN, śnieniu, hipnozie i teorii umysłu. W tle psychologia transpersonalna i zakręty duchowości new age.
Jeśli nigdy nie słyszeliści_łyście, żeby ktoś radował się opowiadając o śmierci i odchodzeniu, to posłuchajcie tego odcinka. Opowiadamy min. o przemianach w kulturowym doświadczeniu śmierci i tym jak zmodyfikowały one nasze przezywanie końca, o biologicznej śmierci komórek, różnych doświadczeniach śmierci i o limitach, które mamy wpisane w ciało. Jest o sztuce dobrego umierania oraz o lęku przed śmiercią, jako o lęku przed nieprzeżytym życiem.
Starzenie się jest z pewnością jednym z najbardziej tabuizowanych tematów w naszej kulturze. Wszyscy starają się ominąć refleksję, że każdy z 4 tysięcy tygodni naszego życia przybliża nas do starości. Opowiadamy o tym, co nieuchronne, min. limit Hayflicka, starzeniu się komórek, cenie jaką przychodzi nam płacić za możliwość płodzenia potomstwa, ale też o tym, na co mamy wpływ, by nasza starość była ważnym i cennym etapem naszego życia.